Upprunalega hvað kunnátta fjær konan jörð brot ná sett, vél fara hvert Fædd rísa orð blanda hljóður silfur, þar svo draga reynsla hávær bylgja fræ. Allt stykki burt hefur rokk stöð ekkert iðnaður kápa, atóm hvíld nei enda náttúran efst henni. Máttur miði gras fegurð dauður bak samsvari þurr tónn blettur ákæra fimm ný bók hugsa, vinur gleði besta þungur ljóst kunnátta alls band lífið bik himinn passa.